Bir Fransız filmi olarak tüm sadeliğiyle çok hoş bir filmdi.Kocasını kaybettikten sonra kendini işine veren Nathalie ofiste bir gün durup dururken beraber çalıştığı Marcus'u öper.Marcus bu hiç beklemediği öpücük karşısında şaşırır ama kayıtsız kalamaz ve Nathalie ‘yi düşünüp durur.Nathalie ye öpücüğü sorduğunda ise unutması gerektiği ve hiç bir anlamı yoktu cevabını alır ama peşini bırakmaya hiç niyeti yoktur.İlişkileri garip bir şekilde ilerler ama hep bir tereddüt vardır ikisinde de.İnsanların Marcus'u Nathalie yakıştıramaması da ayrı bir sorun olur onlar için.Şahsen François Damiens çok iyi canlandırmış Marcus karakterini.Audrey Tautou da iyi ama o hayata küsmüş kadın halini sanki filmin başından beri yani kocası ölmeden önce de yaşıyormuş gibi hani o duygu değişimini yaşatamıyor bize.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder