Tek kelimeyle harika bir filmdi.Aldığı ödülü sonuna kadar hak etmiş ve kesinlikle hakkını vermiş.Nuri Bilge ve eşi Ebru Ceylan madem bu kadar güzel senaryo yazabiliyordu neden bunca filmlerini mahrum bırakmışlar bu güzellikten anlamadım.Bir zamanlar Anadolu'da filminde de kendilerini göstermeye başlamışlardı senaryo konusunda ama bu film hani derler ya ustalık ürünü olmuş.
Aydın eski bir Tiyatrocudur ve babasından kalma otelde karısı Nihal ve kız kardeşi Necla ile beraber yaşamaktadır.Necla eşinden sorunlu bir şekilde boşanıp İstanbul dan ayrılıp gelip onların yanına yerleşmiştir.Necla yaşadığı hayattan sıkıldığı için kocasına dönme düşüncesini kendince yapılan kötülüklere kayıtsız kalma fikrini benimseyerek savunur.Aydın ile bu fikir üzerine tartışırlar.Filmin ilk bölümünde daha çok Aydın ve kız kardeşi Necla'nın konuşmalarıyla geçiyor.Modern kişiliklere sahip bu insanların aslında bencil ve kibirli tavırları çıkıyor ortaya biraz da.Özellikle Aydın'ın çalışma odasında geçen o son kavgaları birbirleri için neler düşündüklerini açıkça söyledikleri o bölümdeki diyaloglara ayrıca bayıldım.
Filmin ikinci bölümü Aydın ve karısı Nihal'in ilişkileri üstüne.Aydın egosu tavan yapmış bir adam ve gerçekten çok zeki.Nihal ile aralarındaki soğukluğun farkına varıyoruz ama bunun asıl nedenini anladığımız da Nihal için üzülsek mi yoksa yaşadığı rahatlığı bırakıp gidemediği için ona kızsak mı bilemiyor insan.Bu aydın ve parası olan kesimin insanlara bakış açıları ve davranış şekillerine de yapılan eleştirilerin gidişatına katkı sağlayan alkolik İsmail , İmam Hamdi ve öğretmen Levent gibi müthiş yan karakterler de var filmde.
Haluk Bilginer resmen kendini oynamış gibi müthiş bir seçim olmuş bu karakter için.Demet Akbağ'ı abartılı bir karakter olarak görmemek de nasip oldu sonunda ve rol ona çok yakışmıştı.Melisa Sözen yine o yabancısı olmadığımız ağlak kadın halindeydi ve bu filmdeki karakter o yüzden tam ona göreydi.Nejat İşler de daha önceki rollerine yabancısı olmadığımız bir karakteri canlandırıyordu yine ama doyamadım filmde keşke daha fazla sahnesi olsaydı.Film boyunca bir karakterin bak ne güzel söyledi aferin dediğim anlarda diğer karakterin fikrini duyunca harbiden bir de öyle bakmak lazım doğruya değip durdum.Aslında biraz da fikirlerin yani bakış açıların filmiydi.Ön yargı ile karşılanan durumların daha sonra sebeplerini öğrendiklerinde daha büyük reaksiyonlar bekliyor insan ama bu karakterlerin bakış açısı da bu diyor sadece bu.Manyak güzel bir film işte yaa ne yapın edin sinema da izleme güzelliğini yaşayın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder