Filmi mi öveyim yoksa Yönetmenden mi bol bol bahsedeyim bilemedim.Annemi Öldürdüm filminden sonra yönetmeninin gencecik bir adam olduğunu öğrenince şaşırmıştım.O muazzam şahsiyet şimdi yine bir anne-oğul hikayesine el atmış.Her zaman yaptığı gibi yine senaryoyu yazmış, yönetmiş,yapımcılığını yapıp bir de üstüne kostümleri tasarlayıp filmin editörlüğünü yapmış.Resmen hani klişe bir söz vardır ya ‘Çocuğum gibi’ tam da Xavier Dolan‘ın söyleyebileceği şey işte.Her şeyi ile kendisi ilgileniyor ve harika işler çıkartıyor ortaya.Film biraz uzun gelebilir izleyenlere ama inanın her karesine değer.Etkileyici ve değişik sahneler var filmde.Favorim Steve’in Alış veriş arabası ile otopark da dönmesi ve elleriyle sahneyi genişletmesi şahsen.Filmin müzikleri de özenle seçilmiş belli,bu kadar mı güzel seçim yapılır dedirtecek cinsten.Ayrıca filmin Cannes Jüri Ödülü de var ki Altım Palmiye adaylığı da var ama malum Kış Uykusu ile o ödül bizim olmuştu.
Steve karakterini oynayan Antoine-Olivier Pilon da harikalar yaratmış demeden geçemeyeceğim.Anne Dorval zaten Xavier’in kadrolu oyuncusu olmuş durumda her filminde var ve hakkını veriyor her karakterinin.Anne-Oğul,sadece bir annenin çırpınışları,üç yalnız insanın birbirleri vakit geçirmesi ve daha bir çok şey bulabilirsiniz hikayede.Dehşetle tavsiye ediyorum ve mutlaka izleyin diyorum.
Konusu ;
Die kocası öldükten sonra hırçınlaşan oğlunu ıslah evine kapatır.Orada da sorun çıkartınca mecburen dışarı çıkarır ve yeniden beraber yaşamaya başlarlar.Ama Steve’in aşırı hiper aktif ve hırçın halleri onu çok zorlamaktadır.Bir gün birbirlerine girerler ve komşuları Kyla duruma müdahale eder.Eski bir öğretmen olan Kyla bu Anne-oğul ile iyi anlaşır ve beraber takılmaya başlarlar.Toplum içinde konuşamayan Kyla bu ikili ile kendini çok rahat hisseder.Evden eğitim alması gereken Steve’e annesinin rica ile yardım etmeye başlar.Beraber iyi vakit geçirseler de Steve hırçınlıklarından ve annesine olan düşkünlüğünden dolayı sorunlar çıkarmaya devam eder.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder