Atiq Rahimi'nin kendi romanından sinemaya uyarladığı ve Afganistan'ın Oscar adayı olan güzel bir yapım.2005´te 25 yaşındayken kocası tarafından öldürülen Afgan kadın şair Nadya Encuman anısına yazmış romanı.Yönetmen filmi ezilen ve kurban olan Afgan kadınları söylemlerine karşı güçlü ve dirayetli Afgan kadınlarının da varlığını göstermek için yaptığını söylemiş.Hiç bir ülke adı,siyasi yada dini bir örgüt adı vermeden sadece savaşın varlığını iliklerine kadar hissetmeni sağlayan bir yerde geçiyor film.Tabii tahmin etmeye pek de gerek duyulmuyor bunu ama neyse.Golshifteh Farahani'nin mükemmel oyunculuğu ile daha harika bir hal alıyor film.Bab'Aziz filminde de çok beğenmiştim kendisini ve yine döktürmüş tabii.
Savaşın yaşandığı bir şehir de kocasının onca yıl kendi inanışları için savaşmasından sonra basit bir arkadaş kavgası sonucu yediği kurşun yüzünden felç kalması kadını perişan eder.İki küçük kızıyla savaşın ortasında kalan kadın kocasının iyileşmesi için çabalayıp durur.Yardım isteyebileceği hiç kimsesi yoktur.Sadece çocukluğundan beri güvendiği teyzesi vardır ve o da haber vermeden taşınmıştır.Çatışmalar yada bombalamalar olunca kocasını saklar öldürmesinler diye.Bu sırada da onunla sürekli konuşur.Bugüne kadar onun hakkında hiç bir şey bilmediğini ve kendisini anlatmak istediğini söyleyerek başlar anlatmaya.Çocukluğunu,evliliklerini,ailesini ve hayattan beklentileri hakkında konuşur.Sonunda teyzesini bulup yanına gider ama yine de kocasının yanına gidip gelir her gün.Bu arada genç bir askerin onu fahişe sanması onunda kendisi ile yüzleşmesini sağlayacaktır.Mutlaka izleyin kaçırmayın derim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder