Toprak adında bir çocuk gözleri görmeyen kız kardeşi Zeliha için bir masal uydurur.Mevsimlik işçi olarak gittikleri Adana da pamuk toplayarak pamuk kralına pamuktan bir deniz yapacak,pamuk kralda onlara bir dilek hakkı verecektir.Tabii tüm olumsuzlukları değiştirerek anlatır kardeşine.Babasının kötülüğünden,yaşadıkları yerin çirkinliğinden bahsetmez.Bir gün dere kenarında karşılaştığı Ahmet isimli bir gençle tanışır ve dertleşirler.Toprak'ın bilmediği Ahmet'in oraların yeni sahibi yani uydurduğu hikayedeki pamuk kral olduğu.Her gün anlaşıp sabah dere kenarında buluşup konuşurlar.Bu sayede Ahmet çalışanların neler çektiğini öğrenir hem de Toprak'a yardımcı olur.Bu arada Ahmet aslında orada kalmak bile istemez.Babasının cenazesi için gelmiştir ve başvurduğu işe kabul edildiği için bir an önce gitmek ister.Ama o da bu topraklardan nasibini alır.Hayatı hakkında bilmediği bir sürü şey öğrenir.
Hikaye güzeldi ama keşke şu bir anda birden çok kişinin hikayesini anlatma tavrını bıraksa şu senaristler.Sadece Toprak ve Zeliha'nın hikayesi bile güzelken araya diğer karakterleri katmasa da olurmuş.Ahmet'in hikayesi çok havada kalıyor,boşa gidiyor.Çocukların ablası Zehra'nın hikayesini de dur hazır doğu da ki zorluklara değinmişken şu zorla evlendirilen kızlara da değineyim deyip de anlatılmış.Olmasa da olurmuş bu kısımlar,oralara hoş diyaloglar yerleştirebilirdi.
Toprak ve Zeliha'yı oynayan çocukların tatlılığına diyecek yok.Nail Kırmızıgül zaten her rolün adamı ona da diyecek yok.Şerif Sezer gibi bir ustaya daha çok diyalog yazılmalıydı kesinlikle.Melih Selçuk da iyi ama şu donuk ifadesini bir türlü kaybedemiyor arkadaş.Sesinden duygulandığını anlıyorsun etkileniyorsun ama yüzündeki ifade tam anlamıyla veremiyor duyguyu.Bence bir şans verip izleyin güzel film.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder