PİNK

Yine Hint sineması ve yine kanayan bir yaraya parmak basmak. Baş rolde de namı diğer King yani Amitabh Bachchan yer alıyor. Filmin isminin Pink olmasından zaten az çok ne ile alakası olduğunu anlamışsınızdır. Toplumların yani aslında erkeklerin kadınlara bakış açısını eleştiren bir yapım. Kadın hakları meselesine değinmişler ama en bilindik konulara değinmişler sadece. Oysa derinlere bakabilseler daha neler çıkartırlar ama buna da şükür ne diyelim.

Öncelikle Amitabh Bachchan’ın taktığı nefes maskesi gerçekten korkunç bir imaj çizmiş ona. Ayrıca gözlerini dikip kızları izlemesi de ayrıca saçma geldi bana. Sebep ne yani, kızlara destek olmak için onları çok iyi izledim ve tanıyorum demek mi? Bu da ne yazık ki yalnız yaşayan kadınlar için gayet korkutucu bir durum. Sonunda onlara yardım etmesi güzel ama baştaki o korkutucu imaja ne gerek vardı.

Kadınların açık giyiniyorsa,içki içiyorsa yada gece dışarıda olabiliyorsa fahişe damgası yediklerini eleştiren. Bunu bu şekilde algılayan insanların olgunlaşmamış pislikler olduğunun altına çizen. Fahişe bile olsalar bir kadın “Hayır” diyorsa bunu kesinlikle yapmaya hakkın yok diyen bir yapım olmuş sonuçta. Bence konu güzel ama daha etkili bir anlatım istiyor insan izlerken maalesef. Yine de es geçilmemeli ve izlenmesi gereken bir film.Ayrıca bu Hint toplumunun polislere olan sıfır güveni de gerçekten inanılmaz. Bir çok iyi aktör filmlerinde polis olarak bu algıyı yıkmaya çalışsa da bir çok film de hala polisler kötü gösteriliyor. Vardır her şeyin altında bir gerçeklik ne diyelim.Filmin Kaari Kaari şarkısını da sevdim bu arada..Piyush Mushra’nın sesine de ayrıca çok gıcığım yaa, bir de adamı karşı tarasın avukatı yapmışlar daha da gıcık oldum :-)