Selçuk Aydemir’in kalemine ve Ahmet Kural-Murat Cemcir ikilisinin yazılanlara oynamasına alıştık artık. Resmen bizden başka kimse oynayamaz modunda adamlar bir ekip oldular ve dağılmıyorlar. Cem Yılmaz ve tayfası gibiler, komedi olunca böyle oluyor galiba herkes kendi takımıyla sahaya çıkıyor. Neyse gelelim filme.. Bol kahkahalı bir film olmasa da şahsen ben izlerken eğlendim. Ahmet ve Murat ikilisi bir arada çok iyiler. Bu filmde de murat başlarda pek sevilesi bir tip olmasa da (özellikle o dişler) sonlara da doğru topladı. Ahmet’in kendine hayran ve kurnaz karakterini sevdim, tam ona göre bir tipti. Ama filmi asıl alıp götüren Cengiz Bozkurt olmuş. Erdal bakkal resmen karşımızdaydı. Her haliyle eski tiplemesini hatırlatıyordu adam. Filmi sevmemin sebebi de o büyük ihtimalle. Çok komik bir film değil ama yine de sevilesi.
Konusu;
Ferhat ve Gökhan çocukluklarından beri iyi arkadaşlardır. Çalışmaya meraklı ve sürekli nasıl daha fazla kar edilebilir diye kafa yoran tiplerdir. Ferhat babasının işlerinin başına geçince şirketi büyütür ama hiçbir çalışanı tarafından sevilmeyerek. Gökhan ile beraber girecekleri ihale için hiç uyumadan çalıştıkları bir gece eve hırsız girer. Hırsızı yakalamak için eve gelen Elif komisere görür görmez aşık olur Ferhat. Hakkında öğrendikleri onun kişiliğinin tam tersidir ama yine de onu kazanmak için elinden geleni yapar. Kaleyi içten fetih etmeye karar ister ve Elif’in ailesi ile tanışmaya karar verir. Elif Ferhat’ın babasının, Ferhat da Elif’in babasının hayalindeki evlattır. Babalarda bu ikiliye destek olunca komik durumlar çıkar ortaya.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder