Eksik

Öncelikle şunu söylemeliyim ki Barış Atay’ın ilk yönetmenlik denemesi olduğunu bilmek sevindiriyor çünkü gerçekten bir şeyleri başarmış gibi görünüyor. Biraz tiyatro havasında ilerliyor film ama yine de iyi bir iş çıkmış ortaya. Seksen darbesinin hayatta kalanları eksik kaldığını söylemek istedi sanmıştım başta ama izledikçe eksik kalanın, vurgulanmak istenilenin Devrim olduğunu anladım. Zaten sonunda Deniz’in engelli kardeşi Devrim’e bağırarak “devrim, devrim imiş, ulan, devrim de aynı senin gibi sakat, yarım, eksik!“ demesi her şeyi özetliyor. Özgür Emre Yıldırım’ı her izlediğim filmde övüyorum malum yine söylemeden geçemeyeceğim çünkü engelli bir bireyi gerçekten çok iyi canlandırmış. Ama yine her filmde yapılan hata burada da yapılmış engelli bir bireyin o kadar çok dikkat edilmesi gereken durumları vardır ki böyle hep aynı bakış açısı ile geçiştirilemez. Kıçını temizlemek, yemeğini yedirmek ya da sadece dışarı çıkamamak değildir bütün olay. Keşke birazcık araştırsalar da daha iyi anlatabilseler bu tür karakterleri. Ama Deniz karakterinin solcu bir anne babası olmasını geçtim, asker bir dedenin yanında büyümüş olması sebebiyle daha derin bir karakter olmasını beklerdim, biraz fazla düz geldi bana. Barış Atay’ın bayağı seveni varmış belli ki yan rollerde bile çok iyi oyuncular vardı maşallah. İzlenilmesi gereken güzel şeyler söyleyebilen ve ilk film olması sebebiyle ayrıca bir hayranlık uyandıran bir yapım benden söylemesi.

Konusu ;

Deniz babasının 80 darbesi döneminde tutuklanma sırasında kaybolması ve annesinin de kardeşine hamileyken işkence görmesi sebebiyle dedesi tarafından büyütülür. Annesi işkence sırasında hamiledir ve kardeşi engelli doğar. Dedesi ona kendisi bakmak ister ve annesinin elinden alır. Yıllarca doğru düzgün görüşmezler. Deniz işsiz kaldığı bir dönem annesinin ve kardeşinin yanına gider. Hiç tanımadığı engelli kardeşi Devrim ve annesi ile yaşamaya başlar. Komşuları Dilek ile de iyi anlaşırlar. Ama annesinin ani ölümü onu hiç tanımadığı kardeşinin bakımını üstlenmesine sebep olur.